Danae.StardollDanae.Stardoll

 

Το αστέρι και η θάλασσα...

161個月之前

χ

Η ιστορία της Agathistrumfita...



Γράψε κι εσύ την ιστορία σου στο διαγωνισμό Sea of Stars: Η Περιπέτεια συνεχίζεται...
Τελευταία ευκαιρία σήμερα να κερδίσεις ένα πακέτο δώρα σταλμένα στο σπίτι σου!




Every little girl dreams of life under the sea


Ηταν μια παράξενη νύχτα. Μια νύχτα όλο ομορφιές κι αρώματα. Ο ουρανός είχε ντυθεί μ'όλα τ'αστέρια που είχε κρυμμένα στα σεντούκια του κι έλαμπε γεμάτος χαρά. Μα ένα μικρούλι αστεράκι τρεμόφεγγε λυπημένο πλάι στο φεγγάρι. Κοίταζε με τις ώρες κάτω,την απέραντη θάλασσα που γυάλιζε και άλλαζε χρώματα,καθώς το ελαφρύ αεράκι της χάιδευε τα όμορφα μαλλιά και ψυθίριζε: "Θέλω να πάω κοντά της! Θέλω να τη δω από κοντά! Θέλω να την αγγίξω.Την αγαπώ τόσο πολύ!" Κι από τη λύπη του που ήταν τόσο μακριά της,αναστέναξε. 'Επειτα τρεμόσβησε. Τρεμόσβησε τόσο, που νόμιζες ότι από στιγμή σε στιγμή θα 'σβηνε και θα χανόταν για πάντα από τον ουρανό.

Το φεγγάρι, όμως, που ακούει όλους τους αναστεναγμούς της νύχτας, γύρισε το ολοστρόγγυλο πρόσωπό του κατά το αστεράκι και το ρώτησε: "Γιατί αναστενάζεις αστεράκι μου;" Εκείνο κοίταξε κάτω,την απέραντη θάλασσα τη φεγγαρολουσμένη και είπε αργά αργά: "Θέλω να πάω κοντά της!" "Να πας κοντά της;",απόρησε το φεγγάρι. "Μα εσύ είσαι αστέρι του ουρανού κι ένα τέτοιο αστέρι δεν μπορεί να ζήσει κοντά στη θάλασσα!" "Αχ,δεν μπορώ να ζήσω κοντά στη θάλασσα! Αχ, γιατί να μην μπορώ να ζήσω κοντά στη θάλασσα;" 'Ελεγε και ξανάλεγε, γεμάτο παράπονο,το αστεράκι.

Κάποιο βράδυ είδε στο απέναντι μονοπάτι του ουρανού, ένα αστέρι. Πρώτα το 'δε να πλημμυρίζει από ένα δυνατό φως, μετά να αφήνει ξωπίσω του μια χούφτα χρυσόσκονη κι έπειτα, γρήγορα γρήγορα,να πέφτει στην αγκαλιά της θάλασσας. Από κείνο το βράδυ το αστεράκι μας έγινε ακόμα πιο λυπημένο. Δάκρυα τρεμόπαιζαν στις άκρες των ματιών του,  πέφταν πάνω στην ασημοκεντημένη ποδιά του και γίνονταν μικρά μικρούτσικα αστεράκια. Πόσο ζήλευε εκείνο το αστέρι που είχε πέσει μέσα στην αγκαλιά της.Ενώ αυτό, που την αγαπούσε τόσο πολύ, στεκόταν ακόμα εκεί, πάνω στον ουρανό. Πόσο μακρύς ο δρόμος που τους χώριζε! Πέρασαν πολλές νύχτες. 'Αλλες με φεγγάρι ολόγιομο, άλλες με μισοφέγγαρο κι άλλες μ'ένα φεγγάρι χλωμό,κυκλωμένο από ένα θαμπό φως. Λογής λογής καράβια ταξίδευαν πάνω στην όμορφη,ασημοστολισμένη θάλασσα...

Συνεχίζεται...
廣告

Facebook

Instagram

檔案館